به نظر می رسد که همه اینها خواستار رهبری سازمان های علمی ایالات متحده است تا این پرونده را برای اهمیت بودجه علمی به ایالات متحده تحت فشار قرار دهند و خسارت هایی را که این کاهش ها ایجاد می کند ، برجسته کند. اما اگر رویداد آکادمی ملی دیروز چیزی برای قضاوت باشد ، رهبری به خصوص علاقه ای ندارد.
کشورهای تغییر یافته
به عنوان سازمان علمی برتر کشور ، و یک مورد که تجزیه و تحلیل های زیادی را برای دولت انجام می دهد ، به نظر می رسد آکادمی های ملی در موقعیتی قرار دارند که نگرانی های خود را توسط اعضای کنگره جدی بگیرند. و با توجه به اینکه حال و آینده علم در ایالات متحده با انتخاب سیاست تنظیم می شود ، جلسه ای با عنوان وضعیت علم به نظر می رسد مکان بارز برای رفع این نگرانی ها.
اگر چنین است ، برای مارسیا مک نیوت ، رئیس جمهور NAS ، که این نمایش را ارائه داد ، آشکار نبود. وی برخی از اشارات مورب را به مشکلات فعلی انجام داد و گفت: “ما در حال آزمایش یک آزمایش جدید رادیکال در چه شرایطی هستیم که رهبری علمی را ترویج می کند ، با این که ایالات متحده گروه درمانی است و چین به عنوان کنترل” و تصدیق کرد که “عدم وجود بودجه های علمی برای سال آینده ، همراه با لغو میلیاردها دلار از تحقیقات پژوهشگر قبلاً سخت کوشی ، باعث شده است که محققان خروج شوند.
اما تمرکز اصلی وی بر روندهایی بود که در بودجه علمی و سیاست های منتهی به آن عمل کرده اند اما به استثنای دولت دوم ترامپ. مک نیوت اظهار داشت که این مورد برای فراتر از چهار سال آینده مورد نیاز است. با این حال ، این واقعیت آشکار را نادیده می گیرد که اگر دولت ترامپ بتواند برنامه ها و سیاست های خود را دنبال کند ، اساساً متفاوت خواهد بود. روندهایی که برای دو دهه گذشته وجود داشته است بی ربط است.
او همچنین در مورد اجتناب از بحث در مورد اولویت های دولت ترامپ به طرز چشمگیری انتخابی بود. وی پس از توجه به اینکه نظرسنجی های دانشکده پیشنهاد کرده است که تقریباً ۴۰ درصد از وقت خود را صرف دستیابی به الزامات نظارتی می کنند ، وی دو بار خاطرنشان کرد که موضع ضد تنظیم مقررات دولت می تواند در اینجا مثبت باشد (یک بار آن را “فرصتی برای کمک” می نامد). با این حال ، وی از این نکته غفلت کرد که بسیاری از مقررات متروکه نشان دهنده عقب نشینی از سیاست های محور علمی است.