یک نبرد ۲،۰۰۰ ساله در آتش به پایان رسید و یک گونه درخت هرگز بازیابی نشد

سپس همه چیز تغییر کرد وقتی که آتش نشانی – اسیر ، امپراتوری هان – مورد حمله قرار گرفت.

هان پس از یک جنگ کوتاه با سلسله رقیب به نام چو ، به دلیل فروپاشی شین به قدرت رسید و قرن بعد را به طور قاچاق با مراجعه به نانیا به عنوان یک کشور واسال گذراند و گاهی اوقات خواستار ادای احترام شد. در بعضی مواقع ، حاکمان نانیو در کنار هم بازی می کردند ، اما همه اینها در حدود ۱۱۱ سال قبل از میلاد به سر می آمدند ، در پی یک کودتای اقدام و یک سری ترورها. امپراتور هان ارتش بین ۱۰۰،۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰۰ سرباز را برای حمله به نانویو تحت یک ژنرال به نام لو بوود فرستاد.

این سربازان از پنج جهت در حومه شهر راهپیمایی کردند و در خارج از شهر پایتخت نانیایو پانیو ، که در دلتای رودخانه مروارید ، در نزدیکی شهر مدرن گوانگژو ایستاده بود ، همگرا شدند. یک فرمانده شرکت کارآفرینی به نام یانگ پو این ایده روشن را برای آتش زدن شهر به دست آورد و به شدت به پایان رسید.

وانگ و همکارانش می نویسند: “آتش نه تنها شهر را نابود کرد بلکه از کنترل جنگلهای اطراف نیز خارج شد.” درختان سرو به سمت خط آب سوخته و فقط دستمال های زیر آب خود را پشت سر می گذارند.

پس از آتش سوزی و برنج

در زمان حمله ، زمین اطراف Panyou بیشتر باتلاق بود که با درختان سرو جنگلی بود. مردم هزاران سال در آنجا زندگی کرده بودند و حدود ۲۰۰۰ سال برنج در حال رشد بودند. بیت های ذغال سنگ در لایه های ذغال سنگ نارس وانگ و همکارانش نشان می دهند که آنها کشاورزی برش و سوختگی را انجام داده اند ، اما در مقیاس کوچک ، مزارع خود را می چرخانند تا جنگل سرو بتواند بعد از یک یا دو فصل شروع به بهبودی کند.

سوختگی های کوچک چیزی شبیه به آتش سوزی جنگلی یانگ Pu نیست ، یا سوزاندن گسترده و کار مجدد منظره ای که پس از آن رخ داده است.

قلابهای درختان سرو سوخته به آرامی در چند متر ذغال سنگ ناپدید شد ، در حالی که بالاتر از جنگل باستانی دفن شده ، زندگی ادامه داشت. ببرها ، فیل ها ، کرگدن ها و گلدان های سبز دیگر دیگر به اینجا راه نمی رفتند. در عوض ، دانه های گرده از لایه های خاک رس بالای ذغال سنگ نارس ، هجوم ناگهانی گیاهان از خانواده چمن Poaceae را نشان می دهد که شامل برنج ، گندم و جو است.